Reisdagboek 9: van Broome naar Perth via de Westkust & Karijini

Na mijn vorige reisdagboek ben ik direct begonnen aan dit reisdagboek zodat jullie niet weer een hele tijd hoeven te wachten op een update vanuit Australië. Inmiddels zijn we zo’n tweeënhalve maand onderweg en zijn we van Sydney via de outback, het noorden en de westkust naar Perth gereisd. In mijn vorige reisdagboek vertelde ik dat over het deel van Darwin naar Broome. Deze keer vertel ik over mijn ervaringen langs de westkust. Van Broome, naar Karijini National Park en via Exmouth naar Perth. Dit is wat we de afgelopen weken deden!

Paradijs langs de westkust: Eighty Mile Beach

Vanuit Broome reizen we naar Eighty Mile Beach. Een werkelijk prachtig wit strand dat zich tussen Broome en Port Hedland in bevindt. Hoewel het echt een prachtig strand is en de camping er erg leuk uit zag zijn we er niet blijven overnachten. Het grootste nadeel is namelijk dat zwemmen wordt afgeraden. Er zitten namelijk haaien in het ondiepe water en deze haaien kom je liever niet tegen tijdens het zwemmen. En wat heb je nou aan een mooi strand op een bloedhete dag als je er niet in kunt zwemmen? Daarom rijden wij door in de richting van Karijini National Park.

We overnachten in Port Hedland, wat eigenlijk geen vermelding in dit blog verdient. Want het de lelijkste stad die ik ooit zag. Het is een mijnstad en werkelijk alles is bruin! Na een nachtje op een camping vol werklui reizen we door naar Karijini National Park. Je zou wellicht denken dat al die rode rotsen me wel gaan vervelen? Toch kan ik met volle overtuiging zeggen dat dit nog steeds niet het geval is, want ook Karijini National Park maakt indruk! Wat een geweldig park!

Bloedhete hikes & verkwikkende waterpoelen in Karijini National Park

Ook in Karijini National Park is het dagelijks bloedheet. Wederom rond de 38 graden. Maar het grootste verschil met de dagen langs de Gibb River Road en die in Kakadu is de luchtvochtigheid. Die is een stuk lager hier, waardoor de hitte droger aanvoelt. En daardoor een stuk beter te handelen is. Eerlijk is eerlijk hiken met 38 graden blijft best afzien, maar in Karijini National Park is het door alle waterpoelen goed te doen. Op onze eerste dag in Karijini National Park focussen we ons op het gebied rondom Dales Gorge. We maken alle wandelingen en bezoeken alle watervallen rondom de gorge, met als favorieten de Fern Pools en Fortescue Falls.

De tweede dag hiken we naar de Kalamina Gorge en reizen we door het de Weano Gorge. Ook daar maken we alle hikes en bezoeken alle watervallen. De hikes rondom de Weano Gorge zijn bijna allemaal ‘class 5’. De moeilijkste klasse. Toch vinden we ze prima te doen. Het enige waar je op moet letten in de gorges is dat je niet uitglijdt. De natte rotsen zijn namelijk spekglad! Ik vond de Handrail Pool en de Kermits Pool erg mooi. Daarnaast vond ik de Spider Walk om bij Kermits Pool te komen erg leuk.

De grootste verrassing en tevens  zwaarste beproeving vindt plaats op dag 3. We besluiten Mount Bruce (Punurrunha in Aboriginal) te beklimmen. West Australia’s één na hoogste berg. Hoewel de hike zo’n kilometer bedraagt is het grootste deel van de hike geclassificeerd als ‘class 5’. Nu was alle rondom de Weano Gorge bijna geclassificeerd als ‘class 5’, maar was Mount Bruce toch echt wel een stuk pittiger! Maar alle inspanningen werden beloond toen we na veel klim en klauterwerk de top bereikten. Waar ons een geweldig uitzicht over Karijini National Park stond te wachten. Wauw!

Op naar de witte stranden en turkooizen zee: de westkust van Australië

Na alle hete hikes keek ik erg uit naar een verkoelend zwembad. Dat werd gevonden in Tom Price. Een mijnstadje net na Karijini National Park midden in de outback. Hier voelde het een beetje alsof ons outback avontuur ten einde was gekomen. Vanaf nu geen rode rotsen meer, maar witte stranden en een turkooizen zee! De volgende stop was Exmouth. Een lange rit bracht ons van de outback naar de kust. Ook wel weer leuk om in de zee te zwemmen en te kunnen snorkelen in het Ningaloo Reef.

Vlakbij Exmouth ligt het Cape Range National Park. Dit park kun je vanuit Exmouth bezoeken, maar je kunt er ook overnachten. Uiteindelijk besluiten wij om het nationaal park vanuit Exmouth te bezoeken. Dit omdat het echt heel hard waait. Locals grappen dat WA niet staat voor Western Australia, maar voor Windy Always! Vooral in deze maanden is het normaal dat het waait in WA. Nou, chill! Maar niet heus, want het waait echt heel hard. Hoe dan ook is het prachtig rondom Exmouth! Zo snorkelen we op drie verschillende plekken in het Cape Range National Park. Zien we een haai en mega veel schildpadden. Tijdens het snorkelen zien we er eentje waar we een tijdje mee door het water zwemmen (WAUUUWW) en op het strand zien we mega veel die aan het paren zijn. Of aan het bijkomen zijn van alle actie. Wat een geweldige ervaring. Ook maken we wat hikes in het park. De mooiste vond ik bij de Yardie Creek en Charles Knife Gorge. Ik vond het Cape Range National Park echt verrassend leuk!

Snorkelen in Coral Bay

Tijd om af te zakken naar Coral Bay. Meer prachtige stranden en snorkelplekjes. Coral Bay zelf stelt echt helemaal niets voor. Drie (dure!) campings en een winkelcentrumpje en dat is het. Vooral het strand en het reef is wat toeristen trekt. We snorkelen en zonnen lekker in de baai (Bills Bay). Ook bezoeken we de Skeleton Beach waar je een reef shark nursery hebt. In de lente vind je in deze baai ontzettend veel rifhaaien. De beschutte baai is voor hun de ideale plek om de eerste periode van hun leven door te brengen. De mooiste snorkelplek bij Coral Bay is Five Fingers Reef. Je moet er wat moeite voor doen om er te komen (lees 5km door mul zand rijden), maar dan heb je ook wat. Helaas zagen we er geen schildpad of haai, maar wel ontzettend veel mooie, gekleurde vissen. Zelfs het koraal was hier nog mooi (en gekleurd)!

Quobba Station & Red Bluff: Remote aan de westkust

Ook aan de westkust heb je afgelegen plekjes. Zo ook Quobba, the Blowholes en Red Bluff. Gelegen op een soort schiereiland vind je deze plekjes waar de outback en het rif elkaar letterlijk ontmoeten. Op het meeste noordelijke puntje van dit schiereiland, namelijk bij Gnaraloo Station, begint het Ningaloo Reef. Van daaruit loopt het door naar Exmouth. Naast vissen, surfen, wandelen en op sommige plekken snorkelen is er niet bijster veel te doen. Wij bezoeken dit schiereiland voornamelijk omdat het er mooi is. Slapen doen we er aan zee! De zonsondergang is prachtig. Net als het plekje. Maar de wind, die maakt het dat dit de enige keer is dat we dit doen. Oh my!

De volgende stop is Shark Bay! We verblijven tussendoor nog een nachtje in Carnarvon. Zo kunnen we nog weer even wat boodschappen doen en een zelfgemaakt ijsje eten langs de ‘Fruit Loop’. Een route langs fruit en groenteplantages.

Shark Bay: een veelzijdig stukje westkust

We beginnen ons bezoek aan Shark Bay met een bezoek aan Hamelin Pool. Hier zie je stromatolieten. Wattuh? Voordat ik hier kwam had ik nog nooit van het woord stromatoliet gehoord, maar het is dus de oudste levensvorm ter wereld. En dat ziet er mooier uit dan het klinkt. Ook rijden we langs Shell Beach en het Eagle Bluff uitkijkpunt. Voordat we aankomen bij Monkey Mia. Dit plekje is vooral bekend om de dolfijnen die hier in de baai leven en in de ochtend vlak aan land komen. Dit wil ik ook graag zien. Ik ben dol op dolfijnen. En hoewel de dolfijnen erg lief zien en er zelf een jong van een paar weken oud is, voelt het toch een beetje als een toeristische show. Ze houden een praatje over de dolfijnen en geven ze daarna paar visjes. En dat doen ze 3x per dag. Ik weet het niet hoor?!

Hidden gem: Francois Peron National Park

Het volgende avontuur is een bezoek aan Francois Peron National Park. Ik zeg avontuur, omdat je in dit park alleen met een 4×4 kan rijden. De weg bestaat immers uit diep, mul zand, dus met een gewone 2WD kom je niet heel ver denk ik. En aangezien we nog niet heel veel 4×4 gereden hebben in zand kijk ik hier naar uit!

Francois Peron is niet heel erg groot. Maar doordat je door mul zand rijdt kun je niet harder dan zo’n 50 km per uur. Op sommige stukken haal je dat trouwens niet eens. Dan zak je zo ver weg in het zand dat je al blij bent dat je gewoon blijft rijden. Maar wát is het daar mooi! Echt een verrassing! Ik wist al dat ik dol was op rode rotsen, zand en dat in combinatie met de oceaan. Maar Francois Perron is nog een overtreffende trap van dat. Ik bedoel zie de foto’s?! Oh en we zagen in Francois Peron 3 hele schattige thorny devils. Dat is dus de naam van dat schattige, stekelige draakje op de foto!

Kalbarri National Park: kloven en kliffen

Na Shark Bay merkten we dat we al een beetje uit begonnen te kijken naar Perth. Weer een échte stad, met heel veel winkels en een huisje. Een bank, een bed en een oven! Camping life is hartstikke leuk en we moeten in ons handjes knijpen dat we dit kunnen doen. Maar oh my, een huis. Daar hebben we allebei ook wel even zin in. Maar eerst staan er nog een paar andere plekjes op de planning. Allereerst Kalbarri National Park! Het park bestaat uit twee gedeeltes: het kloofgedeelte in het binnenland en de kliffen aan de kust. Beiden zijn mooi. Hoewel we merken dat we toch wel een beetje verwend zijn inmiddels. Na de outback, de Gibb River Road en Karijini hebben we al een heleboel gorges gezien. De één nog mooier dan de ander. En hoe mooi Kalbarri ook is, het kan ons –heel eerlijk– toch iets minder bekoren dan al het moois dat er aan vooraf ging. De hoeveelheid muggen hielpen trouwens ook niet mee aan de experience. Wel zijn wel erg onder de indruk van een slang. Onze eerste echte onderweg. En wel direct één van de meest dodelijke. Hoe chill!

Hutt Lagoon: Het Roze Meer

Tijd voor iets nieuws. Een roze meer! Dat hebben we nog niet gezien tijdens onze reis. Überhaupt nog nooit! Benieuwd of Hutt Lagoon a.k.a. The Pink Lake in het echt ook zo roze is. Als we aankomen rijden zijn we blij verrast. Het meer is inderdaad knalroze. En als de zon erop schijnt zie je het nog beter. Wij blij dat de bewolking is weggetrokken. Waarom het meer roze is, is niet helemaal duidelijk. Waarschijnlijk door organismen en algen die een roze stof produceren. Hoe dan ook, mooi is het in ieder geval!

The Pinnacles Desert & Yanchep National Park

De dagen erna reizen we rustig in de richting van Perth. Zo rijden we door het Lesueur National Park, stoppen we bij Jurien Bay en in Lancelin. Maar één van de leukste stops is The Pinnacles Desert. Gelegen in het Nambung National Park. Vanuit het niets rijzen honderden kalkstenen formaties op, wat zorgt voor bijzondere plaatjes. Ondanks dat ik het heel erg mooi vond om te zien stoorde ik me ontzettend aan de hoeveelheid toeristen die met ons in het park waren. Hordes Aziaten die van hot naar her vlogen met hun camera’s en mij er overal voor moesten gaan staan. Mensen die op de pinnacles klimmen, terwijl overal staat dat je er niet op moet klimmen. En schreeuwende backpackers. My god, het was hier verhoudingsgewijs drukker dan bij Uluru! Gelukkig besloten de meeste toeristen om het park met de auto te bezoeken, dus was ik blij met mijn keuze om er eerst door heen te wandelen. Toen de meesten waren verdwenen konden wij rustig met de auto nog een rondje doen. Gelukkig maar!

De laatste stop voordat we doorrijden naar Perth is Yancep National Park. In het kleine park kun je een paar korte of hele lange wandelingen maken, genieten van de natuur, maar bovenal kangoeroes en koala’s zien. Vooral die laatste beestjes wil ik graag zien. De enige koala’s die ik tot dusver heb gezien waren die 5 jaar geleden langs The Great Ocean Road. We hebben geluk en spotten verschillende kangoeroes (en een baby) en 7 koala’s in dit park. Wat zijn koala’s toch schattige, lome beestjes! Ook overnachten we in Yanchep National Park. De campsite is echt de beste ooit in een nationaal park. Er is zelfs een campkitchen, warme douches (als je op tijd bent) en flush toilets! Waar je op de camping al blij van kan worden 😉

Na Yanchep National Park is het tijd voor Perth! City life. We hebben een Airbnb voor een week geboekt. In die week gaan we niet zo heel veel doen. Vooral foto’s uploaden, uit eten (met onze reisvrienden), bellen met vrienden en familie, bloggen en op een gemakje de stad ontdekken. Na Perth gaan we naar Fremantle (wat eigenlijk ook nog een wijk is van Perth) en naar Rottnest Island. Daarna reizen we via Margaret River en de zuidkust over de eindeloze Nullarbor naar Adelaide en later Melbourne. Hiervoor hebben ongeveer een maand voordat we met de boot naar Tasmanië gaan! Jeej!

♥ Heb jij nog leuke dingen op de planning staan de komende tijd?