Reisdagboek 4: het dagelijks leven in Sydney

Wow, mijn laatste reisdagboek is alweer van 19 februari en het is nu alweer bijna april! Jeetje hoog tijd voor een nieuw reisdagboek dus. Niet alleen omdat het alweer 1,5 maand geleden is sinds mijn laatste live update, maar ook omdat er in de afgelopen tijd ontzettend veel gebeurd is. Waar ik in mijn vorige reisdagboek nog geen flauw idee had hoe de komende maanden eruit zouden komen te zien is dat nu ineens heel duidelijk. Waar ik toen nog op zoek was naar een baan is ook daar verandering in gekomen en op de vraag hoelang we nog in Sydney blijven kan ik ook nu antwoord geven. Lees je mee?

Hoog tijd voor een nieuwe update vanuit Australië

De laatste update eindige bij ons tweede Airbnb in Waverly. Hier zijn we in totaal 10 dagen geweest en hebben we het erg naar onze zin gehad. Op een paar kakkerlakken en een huntsman spider (ahhhhhhh) na dan 😉 Maar goed dat hoort er nou eenmaal bij in Australië, dus daar zullen we aan moeten wennen. Na ons Airbnb in Waverly hebben we 3 weken op het huis van Rolf & Jorieke gepast in het mooie Vaucluse. Een wijk in het noordelijke deel van de Eastern Suburbs.

In Vaucluse wonen voornamelijk mensen met teveel geld en kost het gemiddelde huis een paar miljoen! Rolf & Jorieke wonen in een betaalbaar deel van de wijk, maar ook hier kun je heel goed aapjes kijken. Vooral omdat voor hun huis een sportveld gelegen is waar regelmatig cricket trainingen gehouden worden, maar ook rugby gespeeld wordt en menig (desperate) house wife voorbij rent, soms met kinderwagen (echt!) en al. Een perfect plekje om mensen te kijken dus. Daarnaast is het vanuit Rolf & Jorieke hun huis ook niet zo ver naar de stranden als Watson Bay, Camp Cove, Parsley Bay en Shark Beach. Een fijn en lekker rustig plekje vanuit waar we weer een ander deel van Sydney ontdekken.

Op sollicitatiegesprek in Sydney

Toen ik welgeteld twee dagen in Vaucluse was werd ik al gebeld door een manager van Randstad of ik niet op sollicitatiegesprek wilde komen. Natuurlijk wilde ik dat! Hoewel ik niet precies wist  wat voor functie het zou zijn, wilde ik graag langskomen. Er waren meerdere mogelijkheden en mijn gesprek zou een soort van kennismaking zijn. Helemaal goed. Maar wat doe ik aan! Ik had natuurlijk vooral ‘vakantiekleding’ mee en me, omdat ik geen idee had waar ik zou gaan werken, niet helemaal voorbereid op corporate / business kleding. Gelukkig had ik wel mijn nette blauwe jurkje en mijn nette sandalen mee, dus die aangetrokken. Aangezien ik niet helemaal wist wat het tatoeage-beleid bij Randstad Australia was had ik voor de zekerheid m’n haar maar los gedaan en veiligheidspelsjes in mijn jurk gedaan zodat mijn rug bedekt was. Je moet wat he 😉

Het kennismakingsgesprek ging goed en eigenlijk had ik al gelijk door dat dit wel goed zat. Ik was nog niet onderweg naar huis of ik had al mail dat ze graag met me verder wilden en me de dag erna zouden bellen met de details! De dag erna werd ik gebeld en hebben we alles rond gemaakt. Een paar dagen later zou ik voor een half jaar aan de slag gaan als Recruitment Specialist bij Randstad Education in Sydney! En weet je wat grappig is, eenmaal daar aan het werk vraag ik me echt af waar ik me druk om heb gemaakt, iedereen heeft hier tatoeages! Heel anders dan bij Randstad in Nederland trouwens.

Misschien ook leuk om te lezen: 10 dingen die ik (in Nederland) mis aan Australië 

Van een auto naar kleding- en huizenjacht

Waar we een paar dagen eerder nog geen idee had hoe de komende tijd eruit zou zien, weten we  nu ineens dat we nog een half jaar in Sydney blijven. De zoektocht naar een auto werd dus gestaakt en ingeruild voor nette kleding voor mij en een huisje voor ons. Zo ging ik op zoek naar een paar colbertjes, nette topjes, een jurkje, twee broeken, een paar extra schoenen en een tas. Helemaal ready to go to work! Corporate Daf is back baby!

Een half jaar Airbnb’s wisselen zagen we niet zitten, dus ook de huizenjacht werd geopend. Dat leek op het eerste oog niet zo ingewikkeld, want er stond best wat vrij. Maar niets bleek minder waar, want als je eenmaal had geknipperd waren deze huizen ook alweer verdwenen. Niet alleen de huizen verdwenen als sneeuw voor de zon, ook ons enthousiasme zonk naar een dieptepunt toen we erachter kwamen dat we de gemaakte shortlist waar we een weekend mee bezig waren geweest na het weekend al weer in de prullenbak konden gooien want alle huizen waren ineens verhuurd!

Na wat research kwamen we erachter dat je in Sydney alleen huizen kunt huren die je ook daadwerkelijk zelf hebt bezocht. Dat er vaak op zaterdag bezichtigen zijn en dan op maandag de huizen vergeven zijn. Doordeweeks zijn er ook wel bezichtigingen, maar de meesten in het weekend. Met wat hernieuwde energie (we waren toch nog wat huiverig) ging de huizenjacht verder en besloot Marcel wat huizen te gaan bekijken. Ik was inmiddels al begonnen met werken en had tussen mijn 40 werkuren door helaas weinig tijd om mee te gaan. Huis één dat hij bezocht was mega klein en de wijk beviel eigenlijk ook niet zo. Huis twee was vooral geschikt voor de oudere doelgroep (lees té rijke mensen, met Ralph Lauren polo’s, Bentleys en een jacht voor de deur). Dus niet helemaal passend voor ons.

En toen kwam huis drie. De wijk, de oppervlakte en het feit dat het gemeubileerd is waren allemaal prima. Echter is huis drie via een soort backpackers-verhuurmakelaar en de andere twee huizen niet, dus is de staat van huis drie wat minder. Toch is de boyfriend erg enthousiast over het huis en besluiten we na overlegd te hebben voor huis drie te gaan. We hebben geen zin in een ellenlange huizenjacht, vele teleurstellingen en verhuizingen en dit is misschien niet perfect, maar zeker prima voor nu! Een week later kunnen we erin en verhuizen we voor de laatste keer in het komende half jaar naar ‘ons huisje’.

Oh my god is dit mijn huis?!

Het moment dat we de sleutel krijgen, is ook de eerste keer dat ik het huis zie. Ik heb tot nu toe alleen maar de foto’s gezien die de verhuurmakelaar op de website had staan. Dat dit foto’s zijn van hoe het huis er in 2015 uit zag toen het verkocht werd, en niet is hoe het huis er nu uitziet, weet ik, toch moet ik best wel een beetje slikken als ik het huis binnen stap! Oh my god ga ik hier de komende maanden wonen? Ik zie gescheurde gordijntjes, de afdruk van een strijkijzer in de vloerbedekking gebrand en hier en daar wat kapotte meubels. Hier was ik niet helemaal op voorbereid! Maar als ik het even laat bezinken en door de backpackersdingen heen kijk -en wat aanmoedig heb gekregen van Marcel- zie ik dat het ook wel meevalt. Een goede schoonmaakbeurt, wat aankleding en je hebt een prima huis voor een half jaar.

Inmiddels wonen we alweer twee weken in ons huisje en hebben we wat goedkope spulletjes gekocht om het wat aan te kleden (Kmart en de Target zijn echt amazing!) en het begint al ergens op te lijken. Ook is de ‘pest-controle’ en de vloerreiniger geweest en daarmee alle beestjes en de zweetvoetenlucht bestreden. Hebben we inmiddels ook internet, is de elektriciteit aangesloten en voelt het al steeds meer als ons huis.

Strandbezoekjes en wandelingen in Sydney

Tussen het werken en de bezoekjes aan de Target & Kmart door hebben we ook verschillende leuke dingen ondernomen. Tot nu toe is het weer hier nog steeds erg fijn. We hebben heel veel mooie, zonnige dagen gehad en is het nog geen dag onder de 20 graden geweest. Perfect dus om lekker naar het strand te gaan, te wandelen en de omgeving te ontdekken. Zo hebben we onder andere een wandeling over South Head en door de Royal Botanic Garden gemaakt, op het strand gelegen bij Camp Cove en zijn we naar Parsley Bay gewandeld. Ook is Shark Beach een echte aanrader, is het fijn op Bronte Beach en is Bondi Beach altijd een goed idee. Helemaal gezien we hier op een half uurtje lopen vandaan wonen 🙂

Naast de strandbezoekjes heb ik ook met verschillende oude bekenden afgesproken. Zo hebben ik twee keer met mijn oude Jambo collegaatje Leonie gegeten en hebben we gemeet met Kimber (van Reisgenie) & haar vriend Frank. Ook heb ik twee oude Randstad collega’s van de Vijzelstraat ‘teruggevonden’. Zo werken Shirley & Michelle ook bij Randstad Sydney en is Michelle zelfs mijn unitmaatje. Regelmatig ga ik dan ook met hun op pad, in de pauze of voor een hapje na werk. Marcel is ook weer druk aan de slag met zijn idee en traint lekker in de sportschool. Ik denk dat ik ook maar weer eens met yoga ga beginnen, dus wil binnenkort ook een proeflesje doen.

Misschien ook leuk om te lezen: Fotoblog: de oostkust van Australië in beeld!

Het leven hier in Sydney begint al steeds meer vorm te krijgen en we vermaken ons super goed! Dit is wel vol te houden voor een half jaar hoor 😉 En nu ik werk heb voor een half jaar staat het ook vast dat we hier een half jaar blijven. Na dit half jaar hebben we nog zo’n vijf maanden de tijd om te reizen. Tegen die tijd kopen we een auto en gaan we op pad. Waarschijnlijk reizen we vanuit Sydney via het zuiden (Adelaide), door het binnenland (Uluru) naar het noorden (Darwin) en dan via de westkust naar Perth om daarna via de zuidkust naar Melbourne te reizen. Vanuit daar Tasmanië te bezoeken en vervolgens weer te eindigen in Sydney. Klinkt als een mooi plan toch? 😉

♥ Hoe gaat het met jou? Heb jij een leuke 1,5 maand achter de rug?