Na het geweldige Esperance staat ons een lange rit te wachten voordat we in South Australia aankomen. Ook ontdekken we de Eyre Peninsula, Zuid Australië en rijden we de staat Victoria binnen. We gaan de bergen in en rijden via de bekende Great Ocean Road naar Melbourne. In dit reisdagboek neem ik je mee in onze reis van Esperance naar Melbourne!
De eindeloze Nullarbor Plains
Next: de Nullarbor! Eindeloze stukken met helemaal niets. Dat is wat ons de komende dagen te wachten staat. Het woord Nullarbor is afgeleid van het Latijnse woord nullus, dat niets betekent, en arbor betekent boom. Op de Nullarbor vind je dan ook niets. Die eenzame boom doorgelaten.
De Nullarbor is 1.200 km lang en loopt via de Great Australian Bight van Norseman naar Ceduna. Wij rijden vanuit Esperance eerst naar Norseman. Hier gooien we de tank en onze extra jerry cans nog voor een normale prijs vol. Daarna slaan we rechtsaf, de Nullarbor op. Nu is het begonnen. Het langste stuk niets in Australië. We passeren om de zoveel honderd kilometer een roadhouse en plaatsen als Balladonia, Caiguna en Cocklebiddy. Na een lange dag rijden stoppen we net voor het donker wordt op de Moodina Bluff. Een gratis campsite aan de Nullarbor. Er staan 6 anderen en afgezien van een enkele roadtrain die passeert is het er super stil! Ik slaap beter dan op menig betaalde camping.
De dag erna stappen we in de auto voor wederom een lange rit. Mundrabilla Roadhouse en Eucla zijn de laatste twee plekjes in WA voor we de Border Village passeren. Na bijna 8 weken verlaten we deze geweldige staat en verruilen we hem voor South Australia (SA). Hier begint een aantal maanden geleden voor ons het roadtrip avontuur pas echt als we Flinders Ranges bezoeken. Nu zijn we terug om iets meer van de staat te ontdekken dan alleen het nationale park en de supermarkt van Port Augusta. Beginnende met het vervolg van de Nullarbor.
Onderweg komen we langs de plaatsen Nullarbor, Penong en Ceduna. Hierna voelt het alsof we de eindeloze leegte achter ons hebben gelaten. De plaatsjes liggen weer dichter op elkaar en de benzineprijs is weer betaalbaar.
We rijden langs de kust, genaamd de Great Australian Bight. De hoge kliffen willen we bij de Lookout Bunda Cliffs en Head of Bight. De eerste lookout rijden we magischerwijs voorbij. Hoe dan? Er is niets hier?! Deze laatste is trouwens een van de beste plekken om Southern Right Whales te spotten. Ze krijgen namelijk hier hun jongen! Helaas is het walvisseizoen inmiddels voorbij, toch moet je nog betalen als je via de boadwalk naar de kust wilt lopen en het uitzicht wilt zien. Hier hadden we geen zin in. Ga niet betalen om een kustlijn te zien 😉 Dus kortom, langs de Nullarbor hebben we echt niets gezien ?
Op naar de Eyre Peninsula
Na Ceduna krijg je het idee weer wat meer in de bewoonde wereld te zijn. Er rijden weer meer auto’s en de dorpjes volgen elkaar sneller op. We rijden via de kust naar Port Lincoln. Onderweg rijden we langs Streaky Bay, Elliston en Coffin National Park.
Bij Elliston maken we nog een leuke ‘ocean drive’ waar we via een aantal punten over de kust uitkijken. Coffin National Park bezoeken we uiteindelijk niet omdat het een park is waar je voornamelijk 4×4 moet rijden. Onze 4×4 moet voor de 10.000 km beurt en omdat we daar al een beetje overheen zitten willen we de auto niet te hard aan het werk zetten. In Port Lincoln hebben we dan ook een afspraak voor de beurt gepland. Hier komt onze Snowy glansrijk doorheen ? Geen gekkigheden, geen reparaties. Alles is in orde. Dus op naar de volgende 10.000 km.
Port Lincoln is trouwens een super schattig stadje. Je vindt er wat leuke winkels, kroegjes en hele lieve, vriendelijke mensen! Super leuk om een paar daagjes te chillen.
Het leuke Adelaide ontdekken
Na Port Lincoln willen we eigenlijk graag door naar Adelaide. Weer een leuke stad voor de boeg en het weer is op deze dag ook niet zo best. We rijden dus in één dag van Port Lincoln naar Adelaide.
In Adelaide vinden we een camping net buiten het stadscentrum maar nog steeds op loopafstand van alles. Een unicum in een stad! Hierdoor besluiten we te kamperen en niet een hotel of airbnb te boeken. Enige puntje is dat in de komende 4 dagen 2 concerten gepland staan in de Botanic Garden en laten wij daar nou net vlakbij staan. Shania Twain komt op zondag en Bon Jovi speelt op dinsdag. Oh boy.
Naast dat we gratis muziek kunnen horen vanaf onze campsite hebben we ook lollige buren. Naja lollig. Vooral heel erg dronken. Het stel komt rond half 3 ‘s nachts terug en voert hele gesprekken met een buidelrat (ja echt!). De man zit met z’n biertje buiten en de buidelrat is uit de boom gekomen en naast hem gaat zitten. Hij doet een poging hem te aaien. Vertelt dit vervolgens in geuren en kleuren aan z’n vrouw. Die hem een beetje ongeloofwaardig uitlacht. Vervolgens scheurt hij nog uit z’n broek en komt zij helemaal niet meer bij. En dat ging nog wel even door. Achteraf kunnen we er heel hard om lachen. Alleen zo midden in de nacht baal je toch wel even dat je alles kunt horen in je daktentje.
We gaan lekker op ontdekking in Adelaide. Zo struinen we door de winkelstraten die gezellig versierd zijn. Het blijft toch even wennen die lampjes, Santa en de kerstbomen in de volle zon te zien. Op het Victoria Square staat een enorme kerstboom. Die, als wij er langs komen, toevallig net voor het eerst verlicht wordt.
Ook bezoeken we de Central Market. Eten we heerlijk Japans in Chinatown. Struinen we door de Rundle Mall en de Botanic Garden. Ook bezoeken we de Art Gallery of South Australia, het South Australia Museum en het Migration Museum. Alle drie de musea zijn gratis (vrijwillige donatie) te bezoeken. Vooral het South Australia Museum vond ik erg leuk. In dit museum vind je namelijk ontzettend veel opgezette dieren waarover je veel kunt leren. Ook zag ik er een levensgrote Taipan en een Red Back Spider. Beiden super giftig en was blij ze in het museum te zien en niet in real life ? Adelaide is een leuke stad. Aanrader!
Zuid Australië door naar Mount Gambier
Op de dag dat we Adelaide verlaten reizen we nog via het stadsstrand van Adelaide. Glenelg Beach! Een prima strand, maar op de één of andere manier kan het ons niet echt bekoren. Of inspireren het water in te gaan, dus stappen we weer in de auto. Op weg naar de volgende stop. Het Coorong National Park is een heel erg uitgestrekt park dat vooral bestaat uit door duinen beschutte zoutwaterlagunes. We verwachten, als we door het park rijden, mooi zicht te hebben op de duinen, maar niets is minder waar. We zien eigenlijk weinig, op een mini kustritje dat we wél kunnen doen. Hoewel het een prima rit is, valt het park wat tegen. We rijden door tot het kustplaatsje Robe.
Volgens de Lonely Planet is Robe het helemaal. Het schijnt dat als je 10 mensen uit Zuid Australië vraagt naar hun favoriete dorpje, 9 van hen Robe zeggen. De tiende die wat anders zegt is er klaarblijkelijk nog niet geweest. Aldus de Lonely Planet. Verder geen hoge verwachtingen van Robe dus! We slapen op een fijne camping midden in de bossen. Erg chill, alleen de muggenbulten die ik de dag erna heb drijven me zo ongeveer tot waanzin. Wat een jeuk!
Als we op ontdekking gaan in Robe zien we dat het inderdaad een erg schattig dorpje is. De ligging is mooi en de uitzichten langs de kust prachtig. Maar dat het nou dé highlight is van South Australia? Dat begrijpen we niet helemaal.
Na Robe staan de grotten van Naracoorte op de planning. Dit is het enige nationale park in South Australia dat zich World Heritage mag noemen. Dat mogen wij natuurlijk niet overslaan! In 1994 werd het Naracoorte Caves National Park toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst vanwege het belang van de fossielen die in de grotten zijn gevonden. In het park kun je dan ook verschillende grotten (met of zonder tour) bezoeken en fossielen zien van prehistorische dieren. Een groot aantal van deze dieren hebben ze nagemaakt en als soort van opgezet exemplaar in de expositieruimte tentoongesteld. Hoewel de grot niet mega veel indruk maakte (wij kozen voor de Stick-Tomato grot) vond ik de expositie dan wel erg leuk!
Na de grotten was het tijd voor lunch, maar vooral voor wijn! De weg naar Mount Gambier loopt namelijk door het Coonawarra wijngebied! Een klein gebied, maar met prima wijnen en die moeten wij natuurlijk even uitproberen. We combineren een wine tasting met onze lunch en genieten van verschillende witte en rode exemplaren. Zwaar leven dit!
Het laatste plekje dat we in Zuid Australië bezoeken is Mount Gambier. Een best groot stadje waar je een sinkhole vindt dat meneer Umpherston in 1886 omgetoverd heeft tot prachtige tuin. Erg leuk om te zien. Een groene oase verscholen in wat vroeger een grot was. Tot het instortte. Ook vind je er the Blue Lake; een bizar blauw meer. Helaas mag je er niet in zwemmen, maar zeg nou zelf dit ziet er toch uitnodigend uit?
Van Zuid Australië naar Victoria
De eerste bestemming in Victoria die we gaan bezoeken tijdens deze reis is the Grampians. Aan het begin van onze roadtrip zijn we al heel even in deze staat geweest, maar door enkel te stoppen in Mildura zagen we nog maar weinig van de staat. Daar gaan we nu verandering in brengen. Te beginnen met het geweldige Grampians National Park! Dit oeroude zandsteengebergte is ontstaan door zware aardbevingen en door erosie veranderd in een indrukwekkend landschap. We kozen een toffe camping met goede faciliteiten, uitzicht op de bergen en tal van kangoeroes en emoes op de camping. Loved it!
Grampians National Park is een perfect gebied om prachtige wandelingen te maken. Wij maken er ook een aantal. Zo lopen we via de Grand Canyon (nee niet die in Amerika haha) naar The Pinnacle. Genieten we van het uitzicht vanaf Baroka Lookout en wandelen we naar de The Balconies. Ook hiken we naar de McKenzie Falls. Dit is waarschijnlijk de bekendste en mooiste waterval in het nationale park. De Grampians hebben zeker indruk gemaakt! Ik bedoel, kijk deze foto’s nou!
Back to the Great Ocean Road
Na de Grampians was het tijd om na 5 jaar weer terug te gaan naar de Great Ocean Road. Toen hadden we slechts één dag, met tour langs de highlights. Nu drie met eigen auto om de hele route te ontdekken. We rijden langs de kust en stoppen onderweg bijna bij alle uitkijkpunten. Wat zijn ze mooi! Mijn favorieten zijn toch wel The Grotto, Loch Ard Gorge en The Twelve Apostles. Maar ook Bay of Islands, de London Bridge en Aireys Inlet zijn prachtig.
We sliepen ook een nacht in het Cape Otway National Park en werden wakker met twee koala’s in de boom naast ons. We hadden al de hele nacht koala’s gehoord, maar als ze er dan nog zitten als je wakker wordt is dat toch wel echt bijzonder. Vooral omdat één van de twee koala’s een hele tijd in de boom bleef zitten en ons het gehele ontbijt aan zat te kijken. Niet veel later uit de boom klom en over de camping naar een andere boom waggelde om daar te gaan eten en vervolgens de rest van de dag te blijven zitten. Dat is nog eens bijzonder wakker worden!
Hoewel de Great Ocean Road echt heel erg toeristisch is (kan me niet heugen dat er 5 jaar geleden al zo ontzettend veel Aziaten waren) blijft het een must! Neem wel de tijd, want zo kun je er lekker van genieten.
Op naar Melbourne
Na de geweldige natuur van The Grampians en de Great Ocean Road is het weer tijd voor stad! Altijd fijn. We vinden het dan ook heerlijk om weer terug te zijn in Melbourne. Ook hier waren we vijf jaar geleden al, maar Melbourne is gewoon erg fijn. Dus geen straf om er weer te zijn. Helaas hebben we niet zo best weer, dus spenderen we ook wat tijd binnen. Maar dit is geen straf in ons fijne appartement in de wijk Carlton!
Na een paar daagjes genieten in Melbourne is het tijd om naar Tasmanië te vertrekken. We doen dit met de boot. Met de Spirit of Tasmania varen we in een kleine 10 uur (ja I know, veeeeet lang!) naar Devonport. Hier begint ons 3 weken durende Tassie avontuur. Hierover meer in mijn volgende reisdagboek!
♥ Heb je nog toffe Tassie tips? Shout!